Het is iets om met ongeduld naar uit te kijken, nieuws van het fameuze gezelschap e.s.t. oftewel het Esjbörn Svensson Trio, dat betreft dan altijd een live concert dat nog niet eerder werd uitgebracht want studio werk zal er nooit meer komen na de dood van pianist en leider Svensson door een duik ongeval. Minstens zo belangrijk als pianist Svensson zijn bassist Dan Berglund en drummer Magnus Öström. Nog tijdens zijn leven verscheen E.S.T. Live ’95 en veel later achtereenvolgens Live in Stockholm (2003), Live in Hamburg (2007), Live in London (2018) en dan nu Live in Gothenburg (2019). Waarom die grootheid van E.S.T., waarom verschijnen er nog steeds live opnamen, ja ze zijn trendsetters geweest voor het piano trio nieuwe stijl, er is geen modern piano trio dat niet door hen is beïnvloed, de totale gelijkheid van de drie instrumenten, piano, bas en drums is nu gesneden koek, maar E.S.T. is ermee begonnen.

Dit concert, dat plaats vond in oktober 2001 in Göteborg, stond bij Svensson in zijn geheugen gegrift als een van de beste concerten die ze ooit gaven en het ultieme moment in zijn carrière. Alles paste in elkaar, muzikaal, de wisselwerking met het publiek, het geluid etc. En dat is voor de luisteraar van dit dubbelalbum ook duidelijk, ik heb deze drie heren zelden beter op dreef gehoord, of het moet de allereerste keer zijn geweest toen ik ze hoorde op het helaas inmiddels ter ziele zijnde Sju Festival in Utrecht, ze waren toen nog onbekend , zeker in Nederland en het optreden was overdonderend . Datzelfde gevoel bekruipt me weer bij het beluisteren van ”Live in Gothenburg”, het trio klinkt als een perfect geoliede machine die komt aanrijden, bezit van je neemt en meevoert op een muzikale reis vol verwachtingen en verrassingen.

Als je de ogen sluit en wegdroomt met de spannende muziek die deze muzikale drie-eenheid over je uitstort , is geluk plotseling een heel tastbaar begrip, pfff. Was de vorige” Live in London” al een belevenis, hier schieten eigenlijk woorden tekort, of het swingt dat het een lieve lust is of het fluwelen touché van Svensson raakt je in de ziel. Er staan diverse bekende nummers op deze dubbelaar, zoals “From Gagarin’s Point of view” van het gelijknamige album uit 1999, waarop ook “Dodge The Dodo” waar de elektronica hoogtij viert en hier ook te horen is, met dat album is het voor mij begonnen , de liefde voor E.S.T. en dat vuurtje zal voorlopig wel blijven branden. Overigens hebben Berglund en Öström na jaren weer besloten om weer een trio te beginnen met Bugge Wesseltoft, ze noemen de groep Rymden en het debuut kreeg van mij alle waardering.

Jan van Leersum